1. Konstrukcja altany
2. Konstrukcja dachu
Osnowę dachu tworzy sześć krokwi głównych ułożonych tak, że każda podpiera poprzednią i opiera się na następnej. Krokwie są oparte o sześciokątny wieniec. W miejscu, w którym się z nim łączą, są wykonane wręby.
Uwaga! Prace ciesielskie były prowadzone na ziemi. Ułożone krokwie przyjęły kształt określony stanem równowagi trwałej i dopiero wtedy można było rozplanować kształt wrębów zarówno w krokwiach, jak i w wieńcu.
3. Połączenie krokwi głównych
Krokwie są zespolone złączem wrębowym krawędziowym z zębem zwanym zamkiem ciesielskim.
4. Budowa wieńca
Wieniec spoczywa na sześciu dębowych słupach. Jego elementy są połączone na czop w jaskółczy ogon (cieśle nazywali takie łączenie zamkiem węgłowym). Wieniec jest połączony ze słupami dyblami i leży w 4-centymetrowych wrębach. Dodatkowo słupy połączono z wieńcem mieczami z okorowanych balików o średnicy 10 cm łączonymi na czop środkowy z wieńcem i słupem.
5. Osadzenie krokwi głównych na wieńcu
Oparte na wieńcu krokwie, wystając blisko 1 m poza jego obrys, tworzą okap. Istotą tej konstrukcji jest to, że dach po prostu leży na wieńcu bez dodatkowego łączenia. W wieńcu są wycięte wręby pod takim kątem, jaki w naturalny sposób krokwie tworzą z jego płaszczyzną. Łączenie to jest nazywane płynnym, gdyż odkształcenia pod wpływem zmian temperatury, wilgotności powietrza czy czapy śniegu na dachu powodują minimalne przesunięcia krokwi na wieńcu w poszukiwaniu stanu największej stabilności.
6. Połączenie krokwi bocznych z krokwiami głównymi
Konstrukcję dachu wzmocniono sześcioma parami krokwi bocznych połączonymi z głównymi na czop w jaskółczy ogon z klinem. Krokwie boczne oparto o wieniec w wyprofilowanych wrębach. Podpierają one sufit z dębowych desek.
7. Wykończenie otworu kominowego
Komin jest utworzony z wystających końców krokwi, między którymi są nadbite trójkątne uzupełnienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz