WYMOGI- wielkość okna/ lukarny a powierzchnia pomieszczenia
Okno połaciowe może zagwarantować bardziej równomierne oświetlenie. Jest umieszczone pod mniejszym kątem do podłogi, wpada więc przez nie więcej światła – dlatego może mieć mniejszą powierzchnię przeszklenia. Dobre oświetlenie wnętrz na poddaszu zapewnią okna dachowe, których przeszklenie stanowi 1/8-1/10 powierzchni podłogi.
Aby przez przeszklenie lukarny wpadała porównywalna ilość światła, musi ono mieć 1/6-1/8 powierzchni podłogi, a gdy kąt nachylenia dachu jest mały (na przykład 30°) – aż 1/5.
Jednak sama ilość światła nie decyduje jeszcze o tym, czy pomieszczenie jest dobrze oświetlone. Dla wielu osób istotna jest także jego równomierność. Jest to szczególnie ważne tam, gdzie mieszkańcy domu spędzają cały dzień, na przykład w pokojach dziennych. Mniejsze znaczenie może mieć w sypialniach czy gabinetach.
Zastanawiając się nad wyborem – lukarna czy okno połaciowe – warto pamiętać, że światło wpadające przez lukarnę oświetla tylko strefę w jej sąsiedztwie, natomiast okna połaciowe zapewniają równomierne oświetlenie.
Oczywiście ilość światła wpadającego przez okno umieszczone w połaci dachu zależy od kąta nachylenia tej połaci. Ważny jest także kształt wnęki okiennej. Aby przez okno dostawało się jak najwięcej światła, górna krawędź ościeża musi być równoległa, a dolna – prostopadła do podogi.
W pomieszczeniu z lukarną najwięcej światła będzie w pobliżu okna. W miarę oddalania się od niego natężenie światła będzie coraz mniejsze – w odległości kilku metrów od okna może już panować półmrok (zwłaszcza w pomieszczeniach od północy).
Istotny jest także kąt nachylenia dachu i ukształtowanie ścianek bocznych lukarny. Jeżeli dach ma mały kąt nachylenia, a boczne ścianki lukarny nie tworzą kąta rozwartego ze ścianką, na której jest przeszklenie, wówczas droga światła jest ograniczona przez skosy nad ścianką kolankową.
Oczywiście zarówno bardzo dobrze doświetlone pomieszczenia, jak i gra półcieni tworząca się na obrzeżach lukarny znajdą swoich zwolenników. Ważne jest to, by decyzja o sposobie doświetlenia poddasza podejmowana była ze świadomością końcowego efektu.
http://www.mowimyjak.pl/dom/budowa-i-remont/doswietlenie-poddasza-oknem-poaciowym-czy-lukarna,10_66005.html
Aby zapewnić komfort świetlny na poddaszu, trzeba poznać i zastosować kilka prostych, ale bardzo ważnych zasad.
Jak dobierać wielkość okien i jak je rozmieszczać?
Powierzchnię okien dachowych dobiera się do wielkości pomieszczenia, a ściślej do powierzchni podłogi. Obowiązuje tu zasada, że 1 m2 przeszklenia naświetla 8–10 m2 podłogi (około 10% jej powierzchni). Wybierając okno, trzeba jednak zwrócić uwagę nie tylko na jego całkowite wymiary, ale także na powierzchnię szyby. Jeżeli więc pokój ma powierzchnię 12 m2, to powinno go doświetlać okno o powierzchni szyby 1,2–1,5 m2. Gdy okno ma np. wymiary 78×140 cm, jego całkowita powierzchnia wynosi 1,09 m2, ale przeszklenia (po odjęciu ram) zaledwie 0,72 m2. Zatem dostateczne doświetlenie 12-metrowego pokoju zapewnią dopiero dwa takie okna.
Natomiast w pomieszczeniach pomocniczych (łazienkach, garderobach itp.) okna nie muszą zapewniać tak dużej ilości światła. Powierzchnia przeszklenia może więc być mniejsza niż 10% powierzchni podłogi.
Ilość światła wpadającego do pomieszczenia możemy zwiększyć, montując kilka okien obok siebie lub nad sobą. Więcej światła daje też kilka małych okien umieszczonych w różnych miejscach połaci dachowej niż jedno duże o tej samej powierzchni szyb (różnica ta może sięgać nawet 20%). Stwarza to też większe możliwości precyzyjnego dostosowania warunków świetlnych do indywidualnych potrzeb, a także do kształtowania światłem architektury i klimatu wnętrza.
Na jakiej wysokości montować okna?
Okno powinno znajdować się na takiej wysokości, która umożliwi stojącej osobie patrzenie przed siebie, a nie tylko wysoko w górę. Jeżeli pozbawimy się takiej możliwości, możemy odczuwać pewien dyskomfort, wynikający z poczucia odizolowania od świata zewnętrznego.
Bezpieczne i wygodne użytkowanie okna gwarantuje umieszczenie jego dolnej krawędzi na wysokości 110–140 cm nad podłogą. Górna krawędź znajduje się wtedy na wysokości 180–200 cm. Takie usytuowanie okna umożliwia swobodne ustawianie pod nim mebli oraz przechodzenie obok niego bez konieczności pochylania się (nawet pod otwartym skrzydłem). Łatwo też będzie można je otwierać, a siedząc – wyglądać przez nie.
Odległość zaś dolnej ramy od podłogi zależy od kąta nachylenia dachu – im mniejszy jego spadek, tym odległość ta powinna być większa, a samo okno dłuższe.
Im wyżej od podłogi będzie zamontowane okno, tym lepiej doświetli pomieszczenie. Górna krawędź przeźroczystej powierzchni okna (lub okien) powinna znajdować się co najmniej 220 cm nad podłogą. Natomiast dolna krawędź okna dachowego, liczona od górnej krawędzi wewnętrznego podokiennika powinna być oddalona od podłogi co najmniej 85 cm. A jeśli kondygnacja, nad którą planujemy montaż okien, położona jest powyżej 25 m nad terenem, odległość ta powinna wynosić minimum 110 cm.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz